Τη νύχτα της 8ης Δεκεμβρίου το 1980 ο Λέννον δέχτηκε τέσσερις σφαίρες στην πλάτη
(Notorious B.I.G.):
Όπως και ο Τούπακ έτσι και ο B.I.G. δολοφονήθηκε μέσα στο αυτοκίνητό του από πυροβολισμό που έπεσε από άλλο αμάξι (έφαγε τέσσερις σφαίρες). Αν και πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι η δολοφονία του ήταν αντίποινο στη δολοφονία του Τούπακ, μία καινούργια θεωρία βγήκε στην επιφάνεια που θέλει να εμπλέκεται και πρόσωπο μέσα από την αστυνομία του Λος Άντζελες.
Σάρον Τέιτ:
Στις 9 Αυγούστου 1969, τέσσερα μέλη της «Οικογένειας» του Τσαρλς Μάνσον εισέβαλε στη βίλα του ζεύγους Πολάνσκι στο Σιέλο Ντράιβ του Χόλιγουντ και σκότωσε την Σάρον Τέιτ ένα μήνα πριν γεννήσει, καθώς επίσης και τους τρεις φίλους της και το γιο του κηπουρού του σπιτιού. Με το αίμα της οι δολοφόνοι έγραψαν στην πόρτα του σπιτιού τη λέξη «γουρούνι». Η «Οικογένεια» αποτελείτο από γυναίκες στις οποίες ο Μάνσον έκανε πλύση εγκεφάλου και εν συνεχεία τις ανάγκαζε να σκοτώνουν όποιους θεωρούσε εχθρούς του. Σύμφωνα με τη «θεωρία» του, ο φυλετικός πόλεμος ήταν προ των πυλών. Εκείνος, όμως, και τα μέλη της «Οικογένειας» θα έβρισκαν καταφύγιο στην Κοιλάδα του Θανάτου.
Στις 7 Σεπτεμβρίου το 1996 και αφού είχε παρακολουθήσει έναν αγώνα μεταξύ του Μάικ Τάισον και Μπρους Σέλντον, κατευθυνόταν με το αυτοκίνητό του στο Club 662. Στις 11.15 το βράδυ μία λευκή Cadillac πλησίασε τον Τούπακ (ενώ βρισκόταν μέσα στο αυτοκίνητό του εν κινήσει) και οι άγνωστοι επιβάτες της τον πυροβόλησαν 12 με 13 φορές. Αν και ακόμα δεν έχει βρεθεί ποιος κρύβεται πίσω από τη δολοφονία του όμορφου ράπερ, οι κακές οι γλώσσες λένε ότι αυτός είναι ο αντίπαλός του Β.Ι.G. (ο οποίος και δολοφονήθηκε λίγο καιρό αργότερα). Μικρή ποσότητα από τις στάχτες του Τούπακ ανακατεύθηκε με κάνναβη και καπνίστηκε από μέλη του συγκροτήματος Outlawz.
Τζιάννι Βερσάτσε:
Πυροβολήθηκε στις 15 Ιουλίου το 1997 και σε ηλικία 50 ετών, έξω ακριβώς από την έπαυλη του στο Μαϊάμι. Ο δολοφόνος του ήταν ο Άντριου Κουνάναν, ο οποίος χρησιμοποίησε το όπλο που σκότωσε τον γνωστό ντιζάινερ για να αυτοκτονήσει και ο ίδιος λίγο αργότερα.
Σελένα Κουιντανίγιας Περέζ:
Τη σκότωσε η πρόεδρος του fan club της και μάνατζερ των μπουτίκ της Γιολάντα Σαλδιβάρ μετά από έντονη διαμάχη οικονομικού χαρακτήρα, στις 31 Μαρτίου 1995.
Στις 27 Αυγούστου το 1988 η αδελφή του τον βρήκε δολοφονημένο στο σπίτι του στον Κολωνό. Η αστυνομία δεν μπόρεσε ποτέ να διαλευκάνει το έγκλημα. Η ιατροδικαστική εξέταση έδειξε μόνον ότι ο θάνατος είχε επέλθει από στραγγαλισμό περί τα δύο εικοσιτετράωρα νωρίτερα.
έγινε κατά τη διάρκεια των εορτασμών του γάμου της κόρης του Κλεοπάτρας με το Βασιλιά των Μολοσσών της Ηπείρου στο θέατρο των Αιγών. Σε μια επίδειξη αμεσότητας προς του διπλωμάτες που ήτανε παρόντες κατέφθασε στο θέατρο χωρίς προσωπική φρουρά δίνοντας την ευκαιρία στον Παυσανία, ένας από τους σωματοφύλακες του, να τον σκοτώσει.
Η πιθανότερη εκδοχή για τα κίνητρα της δολοφονίας είναι το παιχνίδι εξουσίας για τη διαδοχή του και οι πιθανότεροι αυτουργοί δεν είναι άλλοι από το γιο του Αλέξανδρο και τη μητέρα του Ολυμπιάδα. Το πρώτο επεισόδιο στην κούρσα της διαδοχής του Φιλίππου είναι ο τελευταίος του γάμος με την Κλεοπάτρα-Ευριδίκη, κόρη του Ιππόστρατου και ανιψιά στου στρατηγού Αττάλου. Στο γαμήλιο γλέντι, ο Αττάλος εύχεται στο Φίλιππο να αποκτήσει γρήγορα ένα νόμιμο διάδοχο κάτι που προκάλεσε την οργή του Αλέξανδρου. Το τελευταίο ήταν η δολοφονία του Αττάλου και της Ευρυδίκης αμέσως μετά τη δολοφονία του Φιλίππου.
Η ιστορική σημασία της δολοφονίας του Φιλίππου ήταν η ανάδειξη του Αλέξανδρου στο θρόνο της Μακεδονίας, η μετέπειτα δημιουργία μιας από τις μεγαλύτερες αυτοκρατορίες του κόσμου και η διάδοση του ελληνικού πολιτισμού κατά την Ελληνιστική περίοδο.
Ο περιορισμός της Συγκλήτου και η συγκέντρωση εξουσιών στα χέρια του Ιούλιου Καίσαρα, ήταν αρχή μιας αλληλουχίας γεγονότων που οδήγησαν στη δολοφονία του. Το Μάρτιο του 44 π.Χ. μια ομάδα Συγκλητικών με αρχηγούς του Γάιο Κάσσιο Λογγίνος και Μάρκο Ιούνιο Βρούτο κάλεσε τον Ιούλιο Καίσαρα στο φόρουμ για να υπογράψει μια αίτηση για την επιστροφή των εξουσιών.
Μέσα σε μερικά λεπτά από την παράδοση του εγγράφου μια ομάδα ανθρώπων άρχισε να μαχαιρώνει τον Καίσαρα μέχρι να αφήσει την τελευταία του πνοή. Πρώτος σύμφωνα με τον Πλούταρχο ήταν ο Πούμπλιος Σερβίλιος Κάσκα. Ωστόσο χρειάστηκαν 23 μαχαιριές για να πέσει νεκρός. Από όσους συμμετείχαν στη δολοφονία στην ιστορία έμεινε ο Μάρκος Βρούτος εξαιτίας της περίφημης φράσης «Και εσύ τέκνο» που απεύθυνε ο Ιούλιος Καίσαρας στο δολοφόνο του. Αν και ιστορικά δεν είναι επαρκώς τεκμηριωμένο, ήταν τα τελευταία του λόγια.
Η δολοφονία του Ιούλιου Καίσαρα θεωρείται η αρχή της πτώσης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ο Οκταβιανός, ο Μάρκος Αντώνιος και ο στρατιωτικός διοικητής του Ιππικού Λέπιδος σχημάτισαν την Τριανδρία που ανέλαβε τις τύχες της Ρώμης και στράφηκε κατά του Κάσσιου και του Βρούτου που συγκέντρωναν στρατό στην Ελλάδα. Όταν οι τελευταίοι εξουδετερώθηκαν οι σχέσεις του Αντώνιου και του Οκταβιανού χειροτέρεψαν με συνέπεια έναν ακόμα εμφύλιο πόλεμο που τελείωσε με την ήττα του Αντώνιου στη ναυμαχία του Άκτιου.
ήταν η πρώτη σε μία μεγάλη λίστα επιτυχημένων και αποτυχημένων προσπαθειών κατά της ζωής αμερικάνου προέδρου. Τέσσερις μέρες μετά την παράδοση των δυνάμεων της Ομοσπονδίας και τη λήξη του Εμφυλίου Πολέμου, ο Τζον Γουίλκς Μπουθ κατέστρωσε ένα σχέδιο δολοφονίας του Προέδρου, του Αντιπροέδρου και του Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ με την ελπίδα ότι στο επερχόμενο χάος η Ομοσπονδία θα συνεχίσει τον πόλεμο.
Η δολοφονία έλαβε χώρα στις 14 Απριλίου 1865 στο θέατρο Φορντ της Ουάσινγκτον. Ο Μπουθ εργαζόμενος στο θέατρο ως ηθοποιός είχε πρόσβαση στα θεωρεία και μπόρεσε να περάσει τα μέτρα ασφαλείας σχετικά εύκολα. Στη συνέχεια πυροβόλησε μια φορά τον αμερικάνο πρόεδρο στο πίσω μέρος του κεφαλιού εξ επαφής.
Η δολοφονία του Λίνκολν δεν είχε τα επιθυμητά αποτελέσματα σε ότι αφορά την εξέλιξη του Εμφυλίου στις ΗΠΑ και ήταν η πρώτη φορά που έγινε φανερό ότι κράτη με ισχυρό πολιτικό σύστημα μπορούν να ξεπεράσουν γρήγορα την απώλεια του επικεφαλής τους αναδεικνύοντας την πρακτική διάσταση των
Ένας πυροβολισμός στις 28 Ιουνίου 1914 ήταν αρκετός για προκαλέσει τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Στον απόηχο των Βαλκανικών Πολέμων του 1912-13 και των επιτυχιών της Σερβίας (απέσπασε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία τη ΠΓΔΜ και το Κόσοβο), Σέρβοι εθνικιστές αποφάσισαν να δολοφονήσουν τον Πρίγκιπα της Αυστρίας διαμαρτυρόμενοι για την προσάρτηση της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης στην Αυστροουγγαρία.
Η τύχη το θέλησε έτσι ώστε ο φιλάσθενος γιος ενός ταχυδρόμου, Ο Γκαβρίλο Πρίντσιπ να είναι ο δράστης του «πυροβολισμού που ακούστηκε σε όλο τον κόσμο». Έξι συνωμότες υπό τις οδηγίες του Ντανίλο Ίλιτς κατέστρωσαν ένα λεπτομερές σχέδιο για να ακινητοποιήσουν την αυτοκινητοπομπή που μετέφερε τον Πρίγκιπα της Αυστρίας στο Βελιγράδι. Μετά την πρώτη επίθεση, το αυτοκίνητο του πρίγκιπα προσπάθησε να διαφύγει έξω από την πόλη αλλά ο οδηγός έκανε μια λάθος στροφή φέρνοντας το στη γραμμή πυρός του Πρίντσιπ. Λίγο αργότερα ο Πρίγκιπας και η γυναίκα του έπεφταν νεκροί.
Για τη σημασία του γεγονότος τα λόγια είναι περιττά: 40 εκατομμύρια νεκροί σε τέσσερα χρόνια. Το ρεκόρ σε ανθρώπινες απώλειες ξεπεράστηκε μόνο από το δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η εμμονή του Αδόλφου Χίτλερνα χειρίζεται τα στρατιωτικά της Γερμανίας μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας και στην πορεία να οδηγεί τη Γερμανία από ήττα σε ήττα εικάζεται ότι ήταν ο λόγος που οι σύμμαχοι δεν προχώρησαν στην υλοποίηση των σχεδίων που είχαν για την εξουδετέρωση του.
Ότι όμως δεν έκαναν οι εχθροί του άξονα αποφάσισε να κάνει μια μικρή ομάδα στρατιωτικών όταν τον Ιούνιο του 1944 η τύχη του πολέμου είχε κριθεί με την απόβαση των συμμάχων στη Νορμανδία. Στις 20 Ιουλίου ο Κλάους Φον Στάουφενμπεργκ τοποθέτησε μια βόμβα στην αίθουσα συνεδριάσεων στο Αρχηγείο του Χίτλερ στην ανατολική Πρωσία (σημερινή Πολωνία). Από καθαρή τύχη ο Χίτλερ επέζησε της απόπειρας που σκότωσε τέσσερις αξιωματικούς και τραυμάτισε σοβαρά άλλους πέντε.
Υπολογίζεται ότι αν η απόπειρα ήταν επιτυχημένη θα μπορούσε να είχαν σωθεί περίπου 12 εκατομμύρια ζωές! Πέντε χιλιάδες άτομα εκτελέστηκαν σε λίγους μόνο μήνες από τη Γκεστάπο, κυρίως αντιφρονούντες αν και είναι σχεδόν βέβαιο ότι η απόπειρα χρησιμοποιήθηκε ως δικαιολογία για την τακτοποίηση παλιών λογαριασμών. Η «Τελική Λύση», η μαζική εξόντωση δηλαδή, των εβραικών πληθυσμών επιταχύνθηκε σε υπό κατοχή χώρες που ήταν μακριά από τη Γερμανία ενώ ο πόλεμος συνεχίστηκε για περίπου ένα χρόνο.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου