Πόσο καιρό θα κρατήσει η κρίση;

ΠΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΘΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ Η ΚΡΙΣΗ;

       Στὶς δύσκολες μέρες ποὺ ζοῦµε, ἡ ἀνησυχία μας διαρκῶς μεγαλώνει. Κάθε τόσο, καθὼς ἀνακοινώνονται ὅλο καὶ νέα οἰκονοµικὰ μέτρα, φορολογίες, µειώσεις μισθῶν καὶ συντάξεων, ἐφεδρεῖες καὶ ἀπολύσεις, στὴν σκέψη ὅλων μας στροβιλίζει ἐναγώνια ἕνα ἐρώτηµα: Ποῦ θὰ πάει αὐτὸς ὁ τόπος; Πόσο χειρότερα ἀκόµη θὰ φθάσουµε; Πόσο θὰ κρατήσει ἡ κρίση; Οἱ πολιτικοὶ προσπαθοῦν νὰ διασκεδάσουν τὶς ἀγωνίες μας καὶ μιλοῦν γιὰ λίγα χρόνια λιτότητας, ποὺ θὰ περάσουν γρήγορα.

Οἱ διεθνεῖς ἀναλυτὲς μιλοῦν γιὰ δεκαετίες οἰκονοµικὴς ὑφέσεως. Οἱ ξένοι κερδοσκόποι ὀρέγονται γῆ καὶ ὕδωρ. Καὶ µεῖς φοβόµαστε μὲ ὅλα αὐτὰ καὶ ἀγωνιοῦµε. Πῶς θὰ ζήσουµε; Τί θὰ γίνουν τὰ παιδιά μας; Πόσο θὰ κρατήσει ἡ κρίση;

     Τὴν ἀπάντηση αὐτὴ δὲν µπορεῖ νὰ μᾶς τὴν δώσει κανείς. Ὅµως ὁ θεόπνευστος λόγος τοῦ Θεοῦ µπορεῖ νὰ μᾶς δώσει κάποια σηµάδια, γιὰ νὰ καταλάβουµε τὸ μέγεθος καὶ τὴν ἔκταση τῆς κρίσεως αὐτῆς. Στὴν Παλαιὰ Διαθήκη παρουσιάζεται ἀνάγλυφα ἡ πορεία τοῦ ἰσραηλιτικοῦ ἔθνους. Ὁ Ἰσραὴλ ἐπὶ αἰῶνες ἦταν ἕνα πανίσχυρο κράτος. Εἶχε μεγάλη πολιτικὴ καὶ οἰκονοµικὴ δύναµη καὶ ἐπιρροὴ σ᾽ ὅλη τὴν Μεσόγειο καὶ τὴν Ἀνατολή. Ὅµως μέσα στὸ πέρασµα τῶν αἰώνων ὁ Ἰουδαϊκὸς λαὸς ὅλο καὶ περισσότερο ἐπηρεαζόταν ἀπὸ τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη. Καὶ ἄρχισε σιγὰ-σιγὰ νὰ περιφρονεῖ τὸν θεῖο Νόµο. Πολλὲς φορὲς μάλιστα χλεύαζε ἢ καὶ κατεδίωκε τοὺς ἀπεσταλµένους τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι τὸ κράτος ἄρχισε σταδιακὰ νὰ εἰσέρχεται σὲ περίοδο παρακµῆς καὶ μεγάλης πνευµατικῆς καὶ οἰκονοµικῆς κρίσεως.

   Κάποτε ξέσπασε καὶ ἡ φοβερὴ καταιγίδα. Ὁ πανίσχυρος βασιλιὰς τῶν Βαβυλωνίων Ναβουχοδονόσωρ, βλέποντας τὸ κράτος τοῦ Ἰσραὴλ νὰ καταρρέει, βρῆκε τὴν εὐκαιρία, πολιόρκησε καὶ ἐξόντωσε  τὸ βασίλειο τῶν Ἰουδαίων! Καὶ μάλιστα μὲ τρόπο πολὺ σκληρό. Ἔδεσε αἰχµάλωτο τὸν βασιλιὰ Ἰωακεὶµ καὶ τὸν ἔσυρε στὴν Βαβυλώνα. Τὸ ἴδιο ἔκανε καὶ μὲ τὸν ἀσεβῆ Σεδεκία. Διέταξε μάλιστα νὰ τοῦ βγάλουν τὰ μάτια. Πυρπόλησε τὴν Ἱερουσαλὴµ καὶ τὴν ἐρήµωσε τελείως λεηλατώντας ὅλους τοὺς θησαυροὺς καὶ τὰ ἱερὰ σκεύη τοῦ Ναοῦ! Διέταξε νὰ σφαγοῦν χιλιάδες λαοῦ, καὶ τοὺς ὑπολοίπους τοὺς μετέφερε αἰχµαλώτους στὴν Βαβυλώνα! Γκρέµισε τὰ τείχη τῆς ἁγίας πόλεως καὶ τὴν ἄφησε ἐρειπωµένη καὶ ἐγκαταλελειµµένη. Καὶ πόσα χρόνια κράτησε αὐτὴ ἡ αἰχµαλωσία; Πέντε, δέκα; Ἑβδοµήντα ὁλόκληρα χρόνια! Γιατί ὅµως κράτησε τόσο πολύ; Τυχαία; Ἢ µήπως ὁ ἀριθµὸς τῶν ἐτῶν αὐτῶν εἶχε κάποια σηµασία;

      Ἀσφαλῶς καὶ εἶχε. Ἑπτακόσια περίπου χρόνια πρὶν τὸ εἶχε προαναγγείλει ὁ Θεὸς στὸν Μωυσῆ. Εἶχε προειδοποιήσει τοὺς Ἰσραηλίτες γιὰ τὶς τιµωρίες ποὺ θὰ ἔχουν, ἂν δὲν τηρήσουν τὸν Νόµο του: πείνα, ἀνοµβρία, πολέµους, ἐρηµώσεις. Καὶ τοὺς ἀνήγγειλε ὅτι οἱ τιµωρίες αὐτὲς δὲν θὰ ἔλθουν ὅλες µαζὶ ἀλλὰ σταδιακά, λίγο-λίγο, ἀνάλογα μὲ τὴν παράβαση τῶν ἐντολῶν τοῦ θείου Νόµου.

     Συγκεκριµένα ὁ Θεὸς εἶχε ζητήσει ἀπὸ τὸν λαό του νὰ τηρεῖ κάθε ἐβδοµάδα τὴν ἀργία τοῦ Σαββάτου, καὶ κάθε ἕβδοµο χρόνο τὸν σαββατισµὸ τῶν καλλιεργειῶν, τὴν ἀγρανάπαυση. «Ἕξ ἔτη σπερεῖς τὸν ἀγρόν σου … τῷ δὲ ἔτει τῷ ἑβδόµῳ σάββατα, ἀνάπαυσις ἔσται τῇ γῇ, σάββατα τῷ Κυρίω (Λευϊτ. κε´ 3-4).Καὶ προειδοποίησε τὸν λαό του γιὰ τὴν τιµωρία ποὺ τὸν περιµένει, ἐὰν δὲν τηρήσει τὸν Σαββατισµὸ τῶν καλλιεργειῶν: «Καὶ ἔσται ἡ γῆ ὑµῶν ἔρηµος, καὶ αἱ πόλεις ὑµῶν ἔσονται ἔρηµοι …    καὶ ὑµεῖς ἔσεσθε ἐν τῇ γῇ τῶν ἐχθρῶν ὑµῶν· τότε σαββατιεῖ ἡ γῆ … ἃ οὐκ ἐσαββάτισεν ἐν τοῖς σαββάτοις ὑµῶν, ἡνίκα κατωκεῖτε αὐτὴν» (Λευϊτ.κϛ´ 33-35). Θὰ ἐρηµωθεῖ ἡ χώρα σας, καὶ οἱ πόλεις σας θὰ µείνουν ἀκατοίκητες. Τότε ἡ γῆ σας θὰ ἀπολαύσει τὰ Σάββατά της, ἀφοῦ θὰ µείνει ἀκαλλιέργητη ὅλες τὶς ἠµέρες τῆς ἐρηµώσεώς της, ἐνῶ ἐσεῖς θὰ βρίσκεστε αἰχµάλωτοι στὴν χώρα τῶν ἐχθρῶν σας. Τότε θὰ ἀναπαύεται ἡ γῆ γιὰ ὅσα Σάββατα δὲν ἀναπαύθηκε, ὅταν μένατε σ᾽ αὐτήν.

    Τί σήµαινε ὅµως αὐτὴ ἡ προειδοποίηση; Ὅτι ὁ Ἰσραὴλ θὰ πλήρωνε ἀνάλογα μὲ τὴν περιφρόνηση ποὺ θὰ ἔδειχνε στὸν Νόµο τοῦ Θεοῦ. Καὶ δὲν ὑπῆρχε περίπτωση νὰ µὴν πραγµατοποιήσει ὁ Θεὸς τὴν ἀπειλή του; Ἀσφαλῶς καὶ ὑπῆρχε. Ὁ Θεὸς τοὺς εἶχε δώσει ταυτόχρονα καὶ μιὰ ὑπόσχεση: ὅτι θὰ συγχωρήσει τὴν ἀποστασία τοῦ λαοῦ του, ἐὰν μετανοήσει. Ἂν δηλαδὴ οἱ Ἰσραηλίτες μετανοοῦσαν, θὰ γλύτωναν ἀπὸ τὴν αἰχµαλωσία κι ἀπὸ ὅλες τὶς ἄλλες φοβερὲς συµφορὲς ὅπως ἀκριβῶς ἔκανε ὁ Θεὸς καὶ μὲ τὴν πόλη τῆς Νινευῆ.

     Νὰ λοιπὸν ποιά εἶναι ἡ ἔξοδος καὶ ἀπὸ τὴν δική μας κρίση: ἡ μετάνοια. Διότι καὶ µεῖς ἐνῶ ἔχουµε δεχθεῖ τόσες εὐλογίες ἀπὸ τὸν Θεό, Τὸν ἐγκαταλείψαµε, Τὸν διώξαµε ἀπὸ τὴν ζωή μας. Καὶ τώρα εἶναι ὥρα νὰ μετανοήσουµε νὰ ἐπιστρέψουµε μὲ συντριβὴ κοντά του, στὴν Ἐκκλησία του, στὰ θεάρεστα ἤθη μας. Ὅσο πιὸ γρήγορα γίνει αὐτό, τόσο πιὸ σύντοµα θὰ βγοῦµε ἀπὸ τὴν κρίση. Ἐὰν δεῖ ὁ Θεὸς νὰ μετανοοῦµε, ὄχι µόνο θὰ κολοβώσει τὶς μέρες τῆς κρίσεως, ἀλλὰ θὰ φέρει καὶ καιροὺς ἀναψύξεως στὴν Ἑλλάδα μας καὶ στὴν ζωή μας.

aktines.blogspot.com