Ο Θάνατος του Σωκράτη

Ο Θάνατος του Σωκράτη είναι πίνακας που φιλοτέχνησε ο Γάλλος ζωγράφος Ζακ-Λουί Νταβίντ το 1787. Απεικονίζει τη σκηνή του θανάτου του Σωκράτη ο οποίος καταδικάστηκε γιατί, σύμφωνα με τις κατηγορίες, εισήγαγε "καινά δαιμόνια" (νέες θεότητες) στη λατρεία ενώ παράλληλα διέφθειρε τους νέους.

Ο πίνακας εκτίθεται στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης.

 

Στον πίνακα διακρίνονται:

• Ο Σωκράτης να κρατά το κύπελλο με το κώνειο - με το οποίο πρόκειται να αυτοκτονήσει - και να δείχνει προς τον ουρανό όπως ο Πλάτων στον πίνακα του Ραφαήλ, (Σχολή των Αθηνών). Συμβολίζεται έτσι η ιδεαλιστική αντίληψη του Σωκράτη σχετικά με την αθανασία της ψυχής (Πλάτωνος, Φαίδων).
• Ο Πλάτωνας καθισμένος και ακίνητος στα αριστερά του πίνακα, με την πλάτη του να ακουμπά στο κρεβάτι. Σύμφωνα όμως με τις πηγές ο Πλάτων δεν ήταν παρών στο θάνατο του Σωκράτη.
• Ο Σωκράτης ακολουθεί το εξιδανικευτικό πρότυπο της νεοκλασικής εποχής και έτσι παρουσιάζεται νέος και δυνατός, σε αντίθεση με τον Πλάτωνα που κάθεται στα αριστερά του πίνακα λυπημένος,ο οποίος εκεί φαίνεται γηραιότερος , ενώ στην πραγματικότητα ήταν νεότερος του Σωκράτη.
• Ο πίνακας αυτός μπορεί να παρομοιαστεί και με τον Ιησού (Σωκράτης στην περίπτωση) που είναι πλαισιωμένος από τους μαθητές του. (Ο αριθμός των προσώπων στον πίνακα είναι 12).

 3.811 × 2.528 (1,95 MB