Αδίκησε τον εαυτό της… Ελλάδα - Τσεχία 1-2

Ένα εφιαλτικό «μπλακ άουτ» στα πρώτα έξι λεπτά, όταν και δέχτηκε δύο γκολ, στέρησε από την εθνική Ελλάδας –όπως και στο ματς κόντρα στην Πολωνία- την ευκαιρία να διεκδικήσει τη νίκη απέναντι στην Τσεχία.

Το τέρμα του Γκέκα στο 53’, που διαμόρφωσε το τελικό 2-1 σε βάρος της «γαλανόλευκης», ένα νωρίτερα του Φωτάκη –που κακώς δεν μέτρησε- και η γενικότερη εικόνα της ομάδας στη συνέχεια, φανέρωσε ξεκάθαρα πως οι διεθνείς αδίκησαν τους εαυτούς τους, περιορίζοντας παράλληλα στο ελάχιστο και της ελπίδες πρόκρισης.

Όταν σε ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι μετά από μόλις έξι λεπτά το σκορ είναι ήδη στο 2-0, το να προσωποποιήσει ή απλά να επιμερίσει κανείς τις ευθύνες είναι μάλλον μια επιπόλαιη προσέγγιση. Όχι ότι δεν προήλθαν από ατομικά λάθη τα γκολ των Τσέχων που έστειλαν από νωρίς για ύπνο τις ελληνικές ελπίδες, αλλά –με τον έναν ή τον άλλο τρόπο- δύσκολα έβρισκες διεθνή που να μην είχε αρνητική συμμετοχή στην επίτευξη των τερμάτων των αντιπάλων μας.

Στο πρώτο γκολ μόνο η λέξη «αδράνεια» μπορεί να περιγράψει με σαφήνεια το τι ακριβώς συνέβη στον άξονα του γηπέδου, όταν μερικά ζευγάρια μάτια έμειναν απλά να παρατηρούν πώς ο Γίρασεκ χριζόταν σκόρερ και λίγο μετά ήταν η σειρά της αριστερής πλευράς αλλά και του κέντρου της άμυνας να χρεωθούν τον ίδιο χαρακτηρισμό.

Κι ενώ για τον Κώστα Χαλκιά ο εφιάλτης σταμάτησε στο 23’, όταν και αντικαταστάθηκε λόγω τραυματισμού, δεν συνέβη το ίδιο και για τους συμπαίκτες του, οι οποίοι για μισή ώρα δεν έβρισκαν τρόπο ούτε να αναχαιτίσουν τις επιθέσεις των Τσέχων, ούτε να απειλήσουν τον τερματοφύλακά τους. Ακόμη κι έτσι, λίγο πριν φύγει το ημίχρονο –και αφού το παιχνίδι είχε ισορροπήσει- θα μπορούσε η Εθνική να είχε σημειώσει ένα τέρμα-επένδυση για ένα πιο ελπιδοφόρο δεύτερο ημίχρονο. Δυστυχώς, όμως, σε μια από τις ελάχιστες επαφές που είχε ο Φωτάκης με την μπάλα, την οποία και μετέτρεψε σε γκολ, ο βοηθός διαιτητή είδε -λανθασμένα- οφσάιντ, στερώντας την ελπίδα από τη γαλανόλευκη.

Στο δεύτερο μέρος ο Σάντος τα έπαιξε όλα για όλα αλλάζοντας το σύστημα από 4-3-3 σε 4-2-3-1, περνώντας τον Γκέκα στο ματς και την κορυφή της επίθεσης, τον Φορτούνη πίσω του και τους Σαμαρά, Σαλπιγγίδη στα «φτερά». Πέρα από αυτό χρειάστηκε και οι αντίπαλοί μας να ανταποδώσουν στο 53’ ένα μέρος της δικής μας γενναιοδωρίας. Ο Πετρ Τσεχ μας θύμισε πως λάθη κάνουν ακόμη και οι πιο μεγάλοι τερματοφύλακες του κόσμου και -ξαφνικά- από το πουθενά, υπήρχε και πάλι παιχνίδι και εθνική Ελλάδας μέσα σε αυτό.

Το σκηνικό που διαμορφώθηκε από εκεί και πέρα θύμισε πολλά από όσα είδαμε και στον αγώνα κόντρα στους Πολωνούς. Οι Τσέχοι ούτε γίγαντες ήταν ούτε μια κλάση ανώτεροι από εμάς, όπως φάνταζαν στα πρώτα λεπτά. Αντίθετα, φοβούμενοι πως το ματς γυρίζει, δεν… ντράπηκαν να γυρίσουν και οι ίδιοι πίσω και να μείνουν σε παθητικό ρόλο, βλέποντας τους Έλληνες να βγάζουν πείσμα, πάθος και θέληση να φέρουν τα πάνω-κάτω. Όταν μάλιστα, πέρασε και ο Μήτρογλου στο χορτάρι (αντί του Φορτούνη) η εικόνα του αγώνα, με την Ελλάδα να επιτίθεται και την Τσεχία να αμύνεται μαζικά, σε έκανε να απορείς για το πόσο αδίκησαν τους εαυτούς τους οι διεθνείς στα καθοριστικά (και ανεξήγητα) νεκρά διαστήματά τους.


ΕΛΛΑΔΑ: Χαλκιάς (23’ Σηφάκης) , Τοροσίδης, Χολέμπας, Κυριάκος Παπαδόπουλος, Κατσουράνης, Μανιάτης, Φωτάκης (46’ Γκέκας), Καραγκούνης, Σαλπιγγίδης, Φορτούνης (71’ Μήτρογλου), Σαμαράς.

Στον πάγκο: Τζόρβας, Τζαβέλλας, Μαλεζάς, Μάκος, Νίνης, Φετφατζίδης, Λυμπερόπουλος.

ΤΣΕΧΙΑ: Τσεχ, Γκέμπρε Σελασιέ, Λιμπέρσκι, Κάντλετς, Σίβοκ, Χούμπτσμαν, Πλάσιλ, Γίρασεκ, Πιλάρ, Ροζίτσκι (46’ Κολάρ), Μπάρος (64’ Πέκχαρτ).

Στον πάγκο: Λαστούβκα, Ντρόμπνι, Σούτσι, Χούμπνικ, Ράιτοραλ, Πρέζεκ, Πετρτσέλα, Νταρίντα, Νέσιντ, Λάφατα.

 ΠΗΓΗ: sport-fm.gr