ΓΙΑΤΙ ΚΛΑΙΜΕ;
Το κλάμα παρατηρείται στον ανθρώπινο οργανισμό ως μια διαδικασία άμυνας. Όμως αυτό συμβαίνει σε δυο επίπεδα. Πρώτον σε βιολογικό επίπεδο και δεύτερον σε ψυχοκοινωνικό επίπεδο.
Η βιολογική αντίδραση των ματιών μας μόλις εισέλθει ένα μικρόβιο ή τραυματιστούν από ξένους παράγοντες είναι τα δάκρυα γιατί με αυτό τον τρόπο απομακρύνεται κάθε μικροοργανισμός που μπορεί να προκαλέσει μόλυνση της περιοχής.
Τι συμβαίνει όμως όταν κλαίμε από λύπη, πόνο , στεναχώρια, χαρά, πένθος ή φόβο;
Ο εξελικτικός βιολόγος Όραν Χάσον του πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ στο Ισραήλ διατύπωσε μια νέα επιστημονική άποψη η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Evolutionary Psychology» . Υποστηρίζει εκεί ότι το κλάμα είναι ένα σκόπιμο σημάδι του άτομου που θέλει να δείξει ότι βρίσκεται σε μειονεκτική θέση σε σχέση με τους γύρω του. Γιατί όπως ο ίδιος τονίζει, εκ των πραγμάτων το κλάμα θολώνει την όραση. Άρα ο άνθρωπος δεν βλέπει καλά το περιβάλλον του και είναι πιο ευάλωτος σε κάθε πιθανό κίνδυνο. Έτσι, το κλάμα δείχνει ότι ο οργανισμός έχει χαμηλώσει τις φυσικές άμυνες του αλλά και το επίπεδο εγρήγορσης που του εξασφαλίζει την επιβίωσή του. Συνεπώς εξαρτάται περισσότερο ή και απόλυτα από τη βοήθεια των συνανθρώπων του.
Τα ψυχοκοινωνικά κλάματα λοιπόν είναι μια εξελιγμένη ανθρώπινη συμπεριφορά που εξυπηρετεί τις ανθρώπινες σχέσεις. Καθώς κλαίμε γιατί θέλουμε να τονίσουμε ότι δεν είμαστε πλέον επιθετικοί στον κοινωνικό μας περίγυρο αλλά αντίθετα βρισκόμαστε σε μια μειονεκτική θέση όπου νιώθουμε ανασφάλεια και ζητάμε την συμπόνια και την βοήθεια των γύρων μας.
'Ίσως και αυτός να είναι ο λόγος που το κλάμα θεωρείται γυναικεία υπόθεση. Αφού οι άνδρες σπάνια επιτρέπουν στον εαυτό τους να φανούν αβοήθητοι. Κάτι που για τις γυναίκες συνήθως δεν αποτελεί κοινωνικό πρόβλημα. Όπως συμβαίνει και στα μικρά μωρά τα οποία αφού δεν μπορούν να μιλήσουν προειδοποιούν και ζητούν βοήθεια κλαίγοντας. Όμως οι ειδικοί επιμένουν ότι οι γονείς πρέπει να μαθαίνουν από μικρά τα μωρά τους να μην κλαίνε συνέχεια και χωρίς λόγο γιατί θα εξελιχθούν σε κακομαθημένα και νευρικά παιδιά και ενήλικες.
blogger.blogspot.com
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου